“प्रोस्टीच्युटको बारेमा लेख्न्न प्रोस्टीच्युट नै हुनु पर्छ भन्ने छैन नि डियर !” 
उनले यसरी मेरो प्रश्नको सटिक उत्तर दिइरहदा म भने भर्खरै उनको ब्यागमा देखिएको ‘इलेभेन मिनट्स ‘ लाई नै सम्झिरहेको थिए । पाउलोको बहुचर्चित उपन्यास ‘इलेभेन मिनट्स ‘ लाई इंगित गर्दै एक स्तम्भकारले एकपटक भनेका थिए – अहिले सम्म पढे मध्ये को सबै भन्दा कामुक पुस्तक । यसर्थ पनि मैले उनलाई प्रश्न गरेको थिए – “ तिमी पाउलो पढ्छौ ?? “
उनी अर्थात सुजु – अ लेडी अफ केटीएम। यो पछिल्लो लेडी वाला ट्याग चै उनको बोल्डनेसलाई ओके भन्न म बारम्बार युज गर्ने गर्थे र प्रत्युतरमा हाम्रो कनभर्सेसन इन्ड हुन्थ्यो उनको ‘यस् आइ यम ‘ बाट । हुन पनि उनि बोलि र विचारमा अन्य लेडी भन्दा बोल्ड नै थिइन – जुन उनको इलेभेन मिनट्स रिडिंगले पनि प्रस्ट्याइसकेको छ ।
“सुजु ! कहाँ पुग्यौ ?? “ – पाउलोको बुक ब्यागमा राख्दै सोध्छु
“दृश्य र पल्पसा भेट भएको च्यापटरमा “ पुन: एक पुलुक्क हेराइ म तर्फ ।
उनी बेन्चको एक छेउ बसेर उनको फेभोरेट बुक ‘पल्पसा क्याफे’ पढ्दैछिन् , म भने उनको काखमा टाउको राखी बेन्चमा लम्पसार छु। केशर शम्शेरले आफ्नै लागि निर्माण गरेको यो स्वप्न बगैचा अहिले थुप्रै स्वप्निल जोडीहरुलाई आफ्नो सपनालाई तरंगित बनाउन भरमग्दुर प्रयास गर्दैछ , जसको फाइदा हामी दुइले पनि कुनै कुनै शनिबार उठाउने गरेका छौ ।
उनको हात सुम्सुयाउदै म पुन: “ याद छ हाम्रो भेट ??” प्रत्युतरमा उनी मेरो कपाल मुसार्दै हल्का एक मुस्कान ।
अमेत्य 