प्रंशसा

कोही कोही मात्र हुन् कि सबै उस्तै हुन्
एक दुईलाई छाडेर कि संसारै यस्तै हुन्
बुझिनै गार्‍हो, नंगा भैकन पनि धोका
बाहिर जे देखिए नि प्रंशसाकै भोका

जती खाएपनि नअघाइने यो चिज कस्तो हो ?
सिढीं चढ्न भनेपछि यो भेटी सस्तो भो
एक दुई गीत गाएदेखि पुग्ने रै छ काम
साथमा साथी लाएपछि हुने कामै तमाम
साथी पनि कस्ता-चाकडी र दाम
किन बिगार्‍यौं कठै ! प्रंशसा मिठो नाम

च र द को परिबन्दमा परेछौ कि कसो ?
आच्चै! र त नि सुकसुक पनि बन्द छ त हो
बुझ्दछु, ओठ बन्द भए नि मनका यि भावहरु
अझ बिर्सी गएका छैनन् प्रंशसास्वरुप दिइने जोशिला ति धापहरु

यि दुई भाइको जालोमा बेरिएछौ एसोरी
उम्काउनै गार्‍हो भो छुटाउने पो कसोरी
यि भोकाहरु किन यती सारो सारो चिच्याउँछन्
स्वच्छ मनले हात जोड्दा फेरी हाथ मलेको भनी डराउँछन्

कसैको दिलै खोलेर तारिफ गर्दा नि कर्के नजर लाइयो
मात्र मुस्कुराइ स्वागत गर्दा नि तर्के प्रहार गरियो
तिमी त पैले एक्लै थियौ, एकान्त मन पराउथ्यौ
अस्तित्व विलिन होला कि भनी मित्र कम बनाउँथ्यौ

केही त बोल, आखिर यि सब किन हुँदैछन् ?
तिम्रा प्रयास जती किन घाटका पानी पिउँदैछन् ?
मलाई त लाग्दैन, यि दुइद्वारा तिमी बलात्‍कृत हुँदैछौ
लाग्दछ, तिमी आँफै यिनीप्रति समर्पित हुँदैछौ