बिरेन्द्रको प्रश्न

२०५८-२-१९ मा एक हत्याकाण्डका शिकार भएका नेपालका शाहवंशीय राजा बिरेन्द्र बितेको हेर्दाहेर्दै ६ बर्ष बितिसकेको छ । यो ६ बर्षमा धेरै  परिवर्तन आइसकेको छ । हिजोसम्म राजसंस्थाप्रति  नतमस्तक हात आज औंला ठड्याइ ठड्याइ प्रश्न गरिरहेका छन । यिनी ति प्रश्नको उत्तर दिने अवस्थामा त छैनन तर फ्रेममा सजिएका उनी मात्र एक प्रश्न सोध्दैछन्

“हिजो मेरो निधनमा रसाएका आँखा आज मलाई किन तर्दैछन् ?”माहोल नै यही छ,माहोल अनुसार त चल्नै पर्‍यो नि!-यस्ता उत्तरदातालाई उनी पुन: प्रश्न गर्छन

“परिवर्तन आउनु ज्यादै राम्रो हो तर ईतिहासलाई के दिने ?”उनको प्रश्नले भविष्यमा राजसंस्था नरहे पनि ईतिहासले केही धरोहर, सामाग्री पाओस् भनी संकेत गरिरहेका छन ।

अहिले नेपाल तन्त्रै तन्त्रको जालोमा बेरिएको छ तसर्थ श्वास लिन कठिनाइ भइरहेको अवस्थामा एक खुला बातावरण खोजिरहेको छ । गणतन्त्रात्मक वा संवैधानिक राजतन्त्रात्मक कुन खुला स्थान पाउने हो ,त्यो अझै अनिर्णित छ तर जालै जालोमा जकडिइ निस्सासिदो अवस्थामा पुग्ने डर पनि उत्तिकै छ ।

        King Birendra with his family

समय, काल र परिस्थिती अनुसार परिवर्तन अपरिहार्य भएको जिकिर गर्दै उनी भन्दै थिए:-
‘म र मेरो परिवारको बलिदान एक परिवर्तनकै लागि भएको हो । यो निरर्थक नजाओस्’,  ‘केही परिवर्तनकै लागि मोड आउँछ,जेठ १९ र माघ १९ पछी पर्खाइ छ अब मात्र एक मोडको’ आशातित मुहार मुस्कुराइरहेका थिए, एक अर्को १९ लाई सम्झदै जसले केही खास परिवर्तन ल्याउने आशमा।

                Photos of King Birendra Cremation 

‘जेठ १९ मा के भएको थियो ?’ दबिएर रहेको खुल्दुली खुल्दुली नै रह्यो, एक्कासी भ्याट्ट आँखा खुल्यो ।

मैनबत्ती बाली सिक्का प्रयोग गर्दै आत्मासँग साक्षात्कार गर्ने क्रममा राजा बिरेन्द्रसँगको कुराकानीका अंश समेट्दै यो लेख तयार गरिरहँदा एक प्रश्न पुन: गुन्जियो
“हिजो मेरो निधनमा रसाएका आँखा आज मलाई किन तर्दैछन् ?”

Advertisements